Wiedziałeś, że „Lulajże Jezuniu” to kolęda Chopina i Kantora?

Jak to z tą kolędą było?  „Lulajże Jezuniu” powstało prawdopodobnie w drugiej połowie 17 wieku, natomiast najwcześniejsza wersja tekstu pochodzi z 1705 r. i jest przechowywana w Archiwum Archidiecezjalnym w Poznaniu. Zapis melodii, nieco różniący się od dzisiejszej, pojawił się drukiem w wydanej w 1843 r. antologii ks. Michała Marcina Mioduszewskiego ,,Pastorałki i kolędy z melodyjami czyli piosnki wesołe ludu w czasie świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane a przez X. M. M. M. zebrane”.

Kolęda „Lulajże Jezuniu” zauroczyła m.in. Fryderyka Chopina i Tadeusza Kantora. Pierwszy z nich wykorzystał jej motyw w środkowej części swojego Scherzo h-moll op. 20. Kantor natomiast ten sam motyw melodii wplótł do swojego spektaklu „Wielopole, Wielopole”. Efekt można było zobaczyć i usłyszeć w murach wielopolskiego kościoła 15 grudnia 1983 r., kiedy Kantor z Teatrem Cricot 2 wrócił do swojej rodzinnej miejscowości, by wystawić tu tę sztukę.

Drugie spotkanie „Muzycznie na Kantorówce” odbyło się więc dokładnie w 38. rocznicę tego wydarzenia i było okazją do przypomnienia tamtego wydarzenia. Artysta przyjechał do Wielopola na zaproszenie ówczesnego proboszcza, ks. Józefa Śmietany. Kantor poznał kapłana w młodości, kiedy przyjeżdżał do Wielopola na wakacje do ciotki.

Druga część spotkania w Kantorówce to koncert kolęd. Ich melodie wydobyły się ze skrzypiec, saksofonów, akordeonu, altówki i kontrabasu. Zagrali je lokalni wykonawcy – Ryszard Mirowski, Łukasz Bizoń, Julian Świętoń, Mariola Świętoń, Anna Gąsior, Maria Wajda, Marta Świerad, Mikołaj Świerad, Kacper Bujak, Milena Wójcik, Jakub Longosz.

Sławomir Oskarbski