Wspomnienie o Marku Bujaku. Pierwszego starostę Powiatu Ropczycko-Sędziszowskiego pożegnali we wtorek bliscy, przyjaciele i współpracownicy

Zmarł 24 stycznia. We wtorek, 1 marca o 14:000 na cmentarzu komunalnym w Ropczycach przy ulicy Witosa żegnali go ci, dla których był ważny.

Marek Bujak był starostą Powiatu Ropczycko-Sędziszowskiego w latach 1998-2002 czyli w pierwszej kadencji samorządu powiatowego po reformie. Przede wszystkim był jednak ciepłym, dobrym człowiekiem. Tak wspomina go wieloletni samorządowiec a prywatnie przyjaciel, Stanisław Ziemiński:

Marek Bujak z wykształcenia geograf, nauczyciel,  przed objęciem funkcji  starosty powiatu kierował placówkami oświatowymi w gminie Ropczyce i między innymi wówczas dał się poznać jako wspaniały,  niezwykły człowiek wzbudzający zaufanie ludzi. To zaufanie przyniosło w wyborach samorządowych najpierw mandat Radnego Rady Powiatu, zresztą wielu kadencji, a następnie objęcie funkcji starosty.

Można dzisiaj śmiało powiedzieć, że Pan starosta Marek Bujak położył fundamenty pod nowo powstały Powiat Ropczycko-Sędziszowski, a Zarząd Powiatu, któremu przewodniczył i Rada Powiatu /33 osobowa/ , zapisały się chlubnie w historii naszego samorządu.  Właśnie ja, jako ówczesny /i póżniejszy/ wicestarosta , a także starosta mam prawo z perspektywy czasu, dokonać takiej właśnie oceny.

Moją opinię podpierają dokonania samorządu powiatowego za kadencji Pana starosty Marka Bujaka.   A oto tylko niektóre z nich:

To wtedy narodziły się pomysły budowy hal widowiskowo-sportowych w Ropczycach i Sędziszowie /w Sędziszowie w całości ten pomysł zrealizowano, w Ropczycach zakończono w następnej kadencji/.  

To wówczas powstał pomysł a następnie realizacja modernizacji budynku po internacie ZSR na budynek Starostwa Powiatowego, bo jako jeden z nielicznych powiatów w województwie podkarpackim nie mieliśmy własnej siedziby.

To wtedy właśnie położyliśmy podwaliny pod Szpital Powiatowy w Sędziszowie i zaczęliśmy intensywnie odbudowywać drogi powiatowe. Kompletnie zniszczone przejęte od województwa. Na 250 km przejętych dróg tylko 28 km było w dobrym stanie.

Wtedy także na koniec kadencji, w roku 2002 w uznaniu zasług Pan Marek Bujak został odznaczony statuetką Najlepszego Starosty w województwie Podkarpackim i wysoko zawiesił poprzeczkę swoim następcom.

Pamiętam doskonale ten czas, ten entuzjazm, który towarzyszył nam samorządowcom i chęć zmiany naszego małego świata na lepszy. Ze smutkiem muszę zauważyć, że w dzisiejszym samorządzie niewiele z tego zostało. Dominuje polityka.

Z Markiem miałem przyjemność blisko współpracować jako Jego zastępca przez 4 lata. A później także na wielu innych polach. Utrzymywaliśmy kontakty aż do końca Jego doczesnej drogi.

Był osobą ciepłą, towarzyską, pozytywnie myślącą. Z poczuciem humoru, którym zarażał innych.

Marek był dobrym, życzliwym człowiekiem. Wyrozumiałym przełożonym i prawdziwym kolegą.  Jego przedwczesna i nagła śmierć napawa mnie, naszych wspólnych Kolegów i Przyjaciół  ogromnym smutkiem.

Marku, będzie nam Ciebie brakowało. Spoczywaj w pokoju i w, mamy nadzieję, lepszym świecie.

W imieniu nas wszystkich składam wyrazy najgłębszego współczucia Żonie, Synom z Wnukami i Całej Rodzinie.  

Stanisław Ziemiński