Jest z Rakszawy, a do ropczyckiej orkiestry trafił przez Kolbuszową

Z Dawidem Fusem, zastępcą Edwarda Guzika, kapelmistrza ropczyckiej Miejskiej Orkiestry Dętej, rozmawiamy o tym, jak układa mu się współpraca z ropczyckimi muzykami, jak ich ocenia i jakie ma plany.

 Jak się pan czuje w roli przejmującego batutę po kapelmistrzu Edwardzie Guziku? Wydaje się, że poprzednik ustawił poprzeczkę wysoko…

To prawda, poprzeczka postawiona jest wysoko, ale będę dokładał wszelkich starań, żeby kontynuować jego ogromną pracę i poprzeczkę podnosić jeszcze wyżej. Na co dzień jestem żołnierzem zawodowym, więc ciągle są mi stawiane różne zadania. Przez przełożonych jestem dobrze oceniany, więc jestem pewien, że również na pracę w ropczyckiej Miejskiej Orkiestrze Dętej to doświadczenie się przełoży. 

Skąd pasja do muzyki orkiestrowej?

W Rakszawskich Aktualnościach przeczytałem kiedyś o naborze do orkiestry dętej…

Bo pochodzi pan z Rakszawy?

Tak. Powiedziałem mamie, że chciałbym się uczyć grać i mama zaprowadziła mnie na próbę. A dalej wszystko potoczyło się samo. 

Jaki był pierwszy instrument?

W szkole muzycznej przez 6 lat grałem na keybordzie. Później 4 lata Państwowej Szkoły Muzycznej na saksofonie tenorowym, potem przez dwa lata wplotło się jeszcze eufonium. A ostatni instrument, na jakim gram, to tuba, instrument basowy. 

Ta tuba ma jakiś związek z pracą w wojsku? 

Nie, nie gram w orkiestrze wojskowej. Jestem żołnierzem zawodowym służącym w Wojskach Radiotechnicznych. Natomiast w 2015 roku ukończyłem jeszcze dwuletnie Studium Kapelmistrzowskie w Nowym Sączu.

Jak z Rakszawy trafił pan do Ropczyc?

Przez Kolbuszową. Kapelmistrz Edward Guzik zaprosił mnie tam do współpracy przy ciekawym projekcie. Był to Koncert Noworoczny w ubiegłym roku. Później nasze losy jakoś się splotły i tak potoczyły, że zaprosił mnie do Ropczyc. 

Jest pan młodym człowiekiem, a w ropczyckiej orkiestrze też jest sporo młodych twarzy. Łatwiej dzięki temu o wspólny język?

Jak najbardziej. To przekłada się rzeczywiście na dobrą komunikację. Do tej pory grałem w orkiestrach, gdzie średnia wieku była chyba bliżej 50 lat. Różnica pokoleniowa może sprawiać trudności, więc spodziewam się, że z młodymi osobami łatwiej będzie mi współpracować, nie mniej jednak na próby Orkiestry zapraszamy również osoby starsze  którymi to na pewno znajdziemy wspólny język.

Wielu muzyków tej orkiestry pierwsze szlify zdobywało w Szkole Muzycznej w Ropczycach. Czy to przygotowanie przekłada się na poziom?

Tak, jest to odczuwalne. Zwłaszcza, że poziom Szkoły Muzycznej w Ropczycach jest bardzo wysoki i muszę powiedzieć, że w orkiestrach, w których się dotąd obracałem, nie było to oczywiste. 

Perspektywy dobre?

Jest dobry warsztat, więc tak. 

Jakie cele sobie pan stawia?

Chciałbym, by ropczycka Miejska Orkiestra Dęta zaistniała na przeglądach w Polsce. Mam nadzieję, że staniemy do walki o czołowe miejsca w rywalizacji nawet z dużymi orkiestrami. 

Jaką ma pan wizję, jeśli chodzi o repertuar?

Myślę, że będziemy podtrzymywać dotychczasowy kierunek, który zapoczątkował pan Edward. Będzie troszeczkę klasyki i trochę rozrywkowej muzyki. Tak, żeby grać utwory znane publiczności, które przewijają się choćby w radiu. 

Ile pracy już za panem i kiedy najbliższa okazja, by usłyszeć orkiestrę na żywo i pod pana batutą?

Moim debiutem w roli tamburmajora były dożynki w Ropczycach. Natomiast najbliższy planowany koncert będzie towarzyszył uroczystej sesji Rady Miejskiej 4 marca. Następny poważny koncert będzie w maju – w ramach Dni Ropczyc i 660-lecia miasta. 

Proszę przyjąć od redakcji Reportera życzenia wielu sukcesów. 

Dziękuję bardzo.